Rozdział V "Aga, bo ja od dawna chciałem Ci coś powiedzieć"

(...) Zobaczyliśmy tam Oliwie i Marco, śpiących w jednym łózko ! Byli przytuleni do siebie.
 - Juz wiem, dlaczego tak szybko uciekli - śmiał się Robert
 - Ciii .. Bo ich obudzisz - szturchnęłam go w bok
 - Auu !
 - Przeżyjesz. Poczekaj. Ja się pójdę przebrać.
Wyszłam z sypialni i poszłam do pokoju, w którym znajdowały się moje ubrania. Postanowiłam  że włożę to:

Lekko się umalowałam i wróciłam do Lewego. 

 - Ślicznie wyglądasz.

 - Nie podlizuj się. - zaśmiałam się - ale dziękuje. Tylko co teraz zrobimy ?

 - Możemy pojechać do mnie. - zaoferował

 - hmm.. Okej. 

Mieliśmy już opuścić pokój, kiedy usłyszałam głos Oliwii.  

 - Aguś to Ty ? - zapytała

 - Fuck - powiedziałam pod nosem - Tak, to ja.

 - Chodź tu !   

 - Nie chcemy Wam przeszkadzać.

 - Lewy ! Aga ! Tu ! Natychmiast ! - usłyszeliśmy głos Marco 

 - Aha. Fajnie - mruczał Robert

 - Idziecie czy mam się po Was przejść ? - krzyczał dalej Reus     

 - Lepiej nie ! - zaśmiałam się.

Po chwili siedzieliśmy wszyscy w sypialni. Panowała cisza. Milczenie przerwała  Oliwia. 

 - Chcieliśmy Wam coś powiedzieć.

 - Ta. Pewnie jesteście razem  - powiedział Robert przez śmiech

 - Skąd wiesz  ? - zdziwił się Marco

 - Domyśliliśmy się - popatrzył na mnie - Gratulacje ! - krzyknęliśmy razem. Podeszłam do mojej przyjaciółki i przytuliłam ją mocno.

 - A o mnie zapomniałaś - wtrącił Marco i zrobił minkę smutnego pieska.

 - Oj. - uśmiechnęłam się i przytuliłam go.  

Rozmawialiśmy jeszcze chwilkę, ale potem chłopcy porwali nas na trening. Nie obeszło się bez wygłupów. Po skończeniu piłkarze odprowadzili nas do hotelu, a sami poszli do swoich domów.

Dwa miesiące później - Aga

 Minęły już dwa miesiące od naszego przyjazdu do Dortmundu. Przez ten czas zbliżyliśmy się do siebie z Robertem. Mogą nawet powiedzieć, że spodobał mi się jeszcze bardziej. Poczułam do Niego coś mocniejszego niż wcześniej. A najlepsze jest to, że nie mieszkamy już hotelu. Oliwia mieszkała z Marco, Monika z Mario. A ja i moje pozostałe przyjaciółki wynajmujemy mieszkanie.  Maciek znikł z mojego życia. Mam nadzieje, że na zawsze. Siedziałam i rozmyślałam nad swoim życiem. Nagle zadzwonił mój telefon. Jak się okazało był to Lewandowski.

 - Hej Lewuś ! -odebrałam

 - Hej. Dałabyś się gdzieś dzisiaj wyrwać ? - zapytał

 - Pewnie. Z Tobą zawsze. - powiedziałam i uśmiechnęłam się do ściany - a kto jeszcze będzie ?

 - Tylko my - śmiał się

"Coś się święci" - pomyślałam.

 -  Wpadnę po Ciebie o 19. - ciągnął dalej 

 - Okej. a gdzie pójdziemy ?

 - A to już niespodzianka..

 - Mam się bać ?

 - Nie, nie. Nie masz czego, obiecuje.

 - A w co mam się ubrać ?

 - W coś ładnego. ahhahahah. Może być jakaś ładna sukienka.

 - To ja lece się szykować, bo jest już 18. Paa !

 - Pa Paa !

Poszłam do łazienki. Postanowiłam, że włożę to:

Pomalowałam się, uczesałam i czekałam na Roberta. Po kilku minutach zadzwonił dzwonek do drzwi. Spojrzałam na telefon. Była 18.59. 

"Punktualnie" - pomyślałam i poszłam otworzyć drzwi. Stał tam z bukietem róż.

 - Cześć, Lewy. - powiedziałam i dałam mu całusa w policzek, a on mi wręczył róże.

 - Wow. Ślicznie wyglądasz.

 - Dziękuje.

 - No to idziemy.

 - Pa, dziewczyny - powiedziałam, gdy zorientowałam się że nas obserwują.

Chwile później byliśmy w aucie. Jechaliśmy już dosyć długo.

 - Robert, gdzie my właściwie jedziemy ?

 - Spokojnie, już jesteśmy.

Zatrzymaliśmy się, a ja ujrzałam przed sobą słynny most dla zakochanych. Zaczęłam się domyślać o co chodzi. Gdy znaleźliśmy się na nim, Lewy powiedział:

 - Aga, bo ja od dawna chciałem Ci coś powiedzieć. Ja ...

 __________________________________________________

Przepraszam, że tak długo nic nie dodawałam, ale już w ogóle nie mam na nic czasu. Naukaa :// Dziękuje za komentarze pod poprzednim. To na prawde motywuje. Juz nie moge doczekać się soboty *__* 

Pozdrawiam, Kasia ;3